Düşük maliyetli OEM SSD Kingston OM8PGP41024Q 1 TB, Kingston OM8SEP4512N 512 GB, Micron 2450 512 GB ve SSST CL5 1 TB test ediliyor

Çoğu zaman bir mağazadan satın alınamayacakları göz önüne alındığında, OEM SSD'lerin test edilmesi başlangıçta açık görünmeyebilir. Ancak bu çeşitli nedenlerden dolayı faydalı olabilir. Örneğin bazı kullanıcılar, benzer performansa rağmen AliExpress'ten Samsung 980 Pro gibi daha pahalı modeller yerine Samsung PM9A1 gibi SSD'leri satın almayı tercih ediyor. Bu SSD'ler yalnızca ikincil piyasada değil, aynı zamanda bitmiş bilgisayarlar ve dizüstü bilgisayarlar satın alırken de görünebilir.

Genellikle garanti süresine dikkat etmedikleri için OEM modellerinin fiyatının perakende emsallerinden önemli ölçüde farklı olabileceğini unutmamak önemlidir. Ancak bazı izleyiciler için bu şart değildir ve uygun fiyatlı seçenekler ararlar.

Bu sürücülerin neye benzediğini bilmek isteyen geliştiricilerin de ilgisi var. Bazı alıcılar ayrıca cihazların özelliklerini inceleyerek genel eğitimlerini artırmaya çalışıyor.

Önemli bir husus, bitmiş bilgisayarların ve dizüstü bilgisayarların incelemelerinde kurulu SSD'lerle ilgili bilgilerin sıklıkla eksik olmasıdır. Bazı testler yapılırken sınırlı olabilir ve yeterince yararlı bilgi sağlayamayabilir. Üreticilerin aynı cihazda farklı SSD modelleri sunabilmesi ve kesin özelliklerin çoğunlukla belirtilmemesi sorunu daha da karmaşık hale getiriyor.

Bu nedenle OEM SSD'lerin test edilmesi, modeller arasındaki farkların anlaşılması, potansiyel alternatiflerin belirlenmesi ve kurulu cihazların ayrıntılarına önem verenler için faydalı olabilir.

Başlıkta listelenen ilk SSD'yi test etmeyeceğiz. Sorun şu ki, OM8PGP4 serisi daha önce incelediğimiz Kingston NV2 1 TB ile donanım olarak aynı. Tek fark, Kingston NV2 için konfigürasyonlarda tutarlılık olmamasıdır: Phison E21T, Silicon Motion SM2267XT veya SM2269XT kontrol cihazlarının yanı sıra hem TLC hem de QLC belleği kullanabilir. Ancak OEM müşterileri sabit konfigürasyonları tercih ediyor ve OM8PGP41024Q her zaman bir Phison E21T'ye ve 512 Gbit 2 düzlemli kristallere sahip 112 katmanlı Kioxia BiCS5 TLC terabayt belleğe sahip olacak. Piyasadaki en hızlı TLC belleği olmasa da en azından TLC'dir. Böyle bir OEM SSD ile tanışmak şans sayılabilir. Bu modele zaten aşina olduğumuz için ayrıntılı testlere gerek yok. Kullanıcının kullanabileceği kapasitedeki küçük farklılıklar performansı etkilemez.

Kingston'ın ikinci OEM sürücüsüyle daha önce karşılaşmadığımız için hakkında bir şey söyleyemeyiz ve kötü bir tanıtım olarak da nitelendirilebilir. Buradaki denetleyici aynı sınıfa aittir; PCIe Gen4 için resmi desteğe sahip arabelleksiz dört kanallı Silicon Motion SM2267XT'dir. Ancak ilk durumdan farklı olarak Intel'in 144 katmanlı QLC flaşı kullanılıyor. Kingston NV2 versiyonlarından birine benziyor ancak önemli farklılıklar var. NV2 spesifikasyonları, 250 veya 500 GB kapasiteye sahip bu SSD'lerin yalnızca TLC belleği kullandığını, aksi takdirde belirtilen hız göstergelerinin SLC önbelleği içinde bile ulaşılamaz hale geldiğini göstermektedir. Terabaytla birlikte belirsizlik başlıyor: Başlangıçta, yüksek kapasiteli NV2'lerin çoğu E21T + BiCS5 temelinde oluşturuldu, ancak daha sonra SM2267XT + QLC Intel ve ardından diğer seçenekler ortaya çıktı. OEM segmentinde konfigürasyonlar daha kararlıdır ancak bu durumda OM8SEP4'ün tüm modifikasyonları QLC belleğini temel aldığından bu sürekli olarak olumsuz bir seçenektir. Bu özellikle düşük kapasitelerde talihsiz bir durumdur. İşi hallediyor olsa da, şu anda hemen hemen en kötü seçenek. Yalnızca QLC'deki SATA modelleri daha da kötü olabilir, çünkü daha pahalı SATA SSD'lerin TLC belleğindeki davranışı bazı senaryolarda sahibi için daha hoş olabilir. Yani Kingston OM8SEP4 genel olarak piyasadaki en kötü OEM sürücüsü olmasa da kesinlikle kendi segmentindeki en kötülerden biri.

Ne yazık ki Crucial'ın bütçe çizgisi başka bir Micron ailesiyle, yani 2400 modelleriyle yakından ilişkilidir. Örneğin, Crucial P3 ve P3 Plus serisi aynı Phison E21T denetleyiciyi kullanıyor (P3 durumunda PCIe Gen4 desteği yazılım kilitlidir), ve Micron 2400 modellerinde de kullanılan Micron N48A 176 katmanlı QLC bellek. Micron 2450 ailesi ise eski Phison E19T denetleyiciyi kullanıyor ancak en hızlı 176 katmanlı Micron B47R TLC flash belleklerden biriyle donatılmıştır. piyasada. Phison E21T'yi yüksek hızlı flaşla birlikte görmek ilginç olsa da bu seri uzun süredir piyasada ve müşteriler standart uzun vadeli sözleşmelerine bağlı kalmayı tercih ediyor. Buna rağmen E19T kontrol cihazı daha önce SM2267XT'nin doğrudan rakibiydi. Bellek teknolojisindeki önemli değişim göz önüne alındığında, bu iki SSD'nin karşılaştırılması neredeyse kendi kendine yeten bir hale geliyor.

Solid State Storage Technology Corporation, adı yeni olmasına rağmen, piyasada LiteOn'un flash bölümünün bir parçası olduğu günlere kadar uzanan uzun bir geçmişe sahiptir. Bu bölüm Plextor markasıyla ünlüydü ve ürünleri, özellikle M3 ve M5 SATA SSD serisi birçok tüketici tarafından popülerdi. O yıllarda M6 gibi modeller sıcak bir karşılamayla karşılandı. Ek olarak, PCIe arayüzü ve AHCI protokolü ile ilginç bir hibrit SSD M6e oluşturuldu. Bu tür çözümler, geleneksel SATA sürücülere kıyasla daha yüksek performans sağlıyordu ve o zamanın bilgisayarlarıyla uyumluluk sorunu yaşamıyordu.

Ancak NVMe teknolojisine geçişle birlikte şirket zorluklar yaşamaya başladı. Plextor markası altında birkaç SSD serisinin ortaya çıkmasına rağmen, güçlü bir bireysellik kazanmadılar. Bu durum, bu marka altındaki ürünlerin giderek pazardaki görünürlüğünü kaybetmesine neden oldu. Buna karşılık LiteOn markası esas olarak bütçe ve OEM ürünleri için kullanıldı. Sonuçta tüm bölüm Toshiba Memory tarafından satın alındı ​​ve her iki markanın da ortadan kaldırılmasına karar verildi. Plextor'un SSD alanında olmasa da optik depolama alanında 90'lı yıllardan bu yana piyasada tanındığı ve saygı duyulduğu göz önüne alındığında bu karar elbette garip görünüyor. Ancak şirket perakende satışlarını kendi Kioxia markası altında sürdürmeye karar verirken, eski LiteOn bölümü OEM ürünlerine yeniden odaklandı. Son zamanlarda resmi Plextor web sitesi bile kapatıldı ve buradan gelen trafik, Solid State Storage Technology Corporation'a yönlendirildi.

Şirketin web sitesi yanıt vermiyor ve sınırlı bilgi sağlıyor. Şu anda, Silicon Motion SM2267XT denetleyiciyle donatılmış ve TLC bellek teknolojisini kullanan CL4 modeli değerlendirmeye alınmıştır. Yakın analogu CL5, Phison E19T kontrol cihazında 112 katmanlı BiCS5 TLC bellekle birlikte terabit kristallerle çalışır. Açıkçası, mevcut testlerimizin sınırları dahilinde bile rekor bir performans bekleyemeyiz. Daha az kapasite ve aynı denetleyiciyle bile Micron 2450 muhtemelen daha iyi performans sunacaktır, çünkü B47R 512Gb ve 4 düzlemlidir; test ettiğimiz Micron SSD'de sekiz kalıp (2x harici ara yaprakla) ve 32" düzlem ". CL5'te 8 kristal kullanılmasına rağmen 16 «düzlem»e bölünmüşlerdir. Bu yaklaşım, güncellenmiş denetleyicisi, dörtlü serpiştirme özelliği ve 32 «düzlemi» ile Kingston OM8PGP4'ün seviyesine bile ulaşamıyor. Bunun tek olası istisnası, daha düşük performans sunması garanti olan Kingston OM8SEP4 olabilir; ancak günümüz standartlarına göre bu muhtemelen en iyi seçim değildir.

Bununla birlikte, test edilen tüm SSD'lerin bir özelliği vardır — PCIe Gen4 arayüzü desteği. Ne Phison E19T'nin, ne de Silicon Motion SM2267XT'nin yeni arayüz desteğinden yoksun olduğunu, çünkü onlar da önceki Gen3 standardını iyi bir şekilde idare ettiklerini belirtmekte fayda var. Teorik olarak Phison E21T, Gen4'ün yeteneklerinden yararlanabilir ancak Kingston NV2'nin önceki testlerinde de belirttiğimiz gibi üretici yeni arayüzün avantajlarından tam anlamıyla yararlanamıyor. Bu nedenle, yeni teknolojiye yönelik çekici «destek» sözü olmasa bile, üreticilerin yeni modelleri dikkate alacak şekilde ürün yelpazesini genişletmelerine acil bir ihtiyaç olmadığı varsayılabilir. Bu seçimlere yönelik anlayış ve bağışlama daha net hale gelir.

Ancak Kingston NV2 olmadan testi atlamak imkansızdır; aksi takdirde OM8PGP41024Q için tam test yapmamız gerekirdi. Ek olarak, önceden test edilmiş başka bir Kingston OEM sürücüsünü de dahil etmeye karar verdik: Phison E13T denetleyici ve Kioxia'nın 96 katmanlı BiCS4 TLC belleğiyle donatılmış OM8PDP3512B 512GB. Bazı bakımlardan günümüzün her iki modelinin de öncüsüdür. Tamamen güncelliğini kaybetmiş ve PCIe Gen4 desteğinden yoksun olmasına ve E13T denetleyicisinin E19T ile karşılaştırıldığında bile daha az güçlü sayılmasına rağmen bellek yapılandırmaları farklıdır ve bu da durumu daha da karmaşık hale getirir.

Bütçe denetleyicisi ile birlikte 512 GB QLC'nin beklenen dezavantajı, son derece sınırlı performansta kendini gösterdi. Durumu iyileştirmeye yönelik tüm girişimlere rağmen, yalnızca göreceli bir pürüzsüzlük sağlandı. Bellek yazma hızındaki olağanüstü düşüşler 50 MB/s'yi geçmiyor. SLC önbellek modunda bile, dört kanalın her birinde dört kristal olan serpiştirme eksikliğinden dolayı yazma hızı 1,2 GB/s ile sınırlıdır. Bu, esas olarak ekonomik bilgisayarlara yönelik olan bütçe segmentindeki Kingston'un PCIe Gen4'e erişim maliyetidir. Bütçe dışı çözümler alanında OM8PGP daha yaygındır ve daha yüksek düzeyde performans sağlar.

OM8PDP'nin tercih edilebilir olduğu ortaya çıktı. Önbelleği aynı 1,2 GB/sn'yi destekliyor, küçük olmasına rağmen, birimin geri kalanı oldukça kabul edilebilir bir 300 MB/sn hızında yazılıyor. Saate güvenirseniz bu modeli test etmek üç kat daha az zaman aldı.

Micron 2450 daha da yüksek performans gösterdi. Önbellek yazma hızı 3 GB/s'yi aşıyor ve bunun ötesinde 800 MB/s'nin üzerine çıkıyor. Önbellek temizleme işleminin başarısız olduğunu unutmamak önemlidir, ancak E15T/E19T gibi denetleyiciler için olağandışı bir şekilde, bu işleme SLC önbelleği tamamen serbest bırakılmadan önce bile başlanır. Micron muhtemelen bu süreci optimize etmek için Phison'dan belirli bir ürün yazılımı sipariş etti.

Başka bir seçeneğin olduğu ortaya çıktı. SSST CL5 sürücüsü, E15T/E19T denetleyicilere sahip modeller için pek de tipik olmayan bir denetleyici çalışma planına sahiptir. Burada, SLC önbelleğini temizleme işlemi en sona taşınır; bu, E21T'den başlayarak daha yeni Phison denetleyicilerinde kullanılan yaklaşıma karşılık gelir. Nispeten düşük bellek hızı olmasaydı bu işe yarayabilirdi. Doğrudan yazma hızları yalnızca 260 MB/s civarındadır; bu, E13T tipi denetleyicilere sahip çoğu SSD'den daha kötüdür. Ve son temizleme hızı 76 MB/s'ye bile ulaşmıyor; bu, Silicon Motion arabelleği olmayan denetleyicilerdeki bütçeye uygun SATA sürücülerinin hızını anımsatıyor. Bu da CL5'in serideki en iyi model olarak kabul edildiğini düşünüyor. 256GB ve 512GB modeller muhtemelen daha da yavaş olacaktır.

Kingston NV2 sürücüsünün çalışma mantığı benzerdir ancak hem denetleyici hem de bellek daha hızlıdır. Micron 2450'nin performansı da düşük değil — bu, yüksek hızlı bellekle kolaylaştırılıyor. Diğer modellerin ise zayıf yönleri çoğunlukla yazma işlemleriyle ilgilidir. İlginç bir şekilde, «eski» OEM Kingston SSD bu durumda en yavaş olanı değil — yalnızca «yeni» SSD'lerden biriyle karşılaştırıldığında değil, aynı zamanda SSST/Kixia ile karşılaştırıldığında da.

Genel olarak düşük seviyeli kıyaslamalar ve özellikle CrystalDiskMark 8.0.1, uzun süredir SLC önbelleğe alma konusunda eşitsiz bir savaşın kurbanı oldu. Yalnızca önbellek performansını ölçebilirler. Ancak üreticilerin cihaz performansına ilişkin sağladığı bilgiler de önbellek limitleriyle sınırlıdır. Bu nedenle performanslarını kontrol etmek her zaman önemli kalır. Önbelleğe alma çalışması, bellek maliyetlerindeki azalmaya rağmen yüksek hızların gerçek dünya koşullarında mümkün olduğunca sık kullanılmasını mümkün kılmayı amaçlamaktadır.

İki yarım terabaytlık Kingston sürücüsünün karşılaştırılması komik görünüyor — SLC önbelleğe alma bile, özellikle bir bütçe denetleyicisiyle eşleştirildiğinde, bu tür hacimlerde QLC ile durumu kurtarmaz. Ancak diğer üç model çok daha düzgün davranıyor. Bu, optimum performansa ulaşmak için tüm bileşenlerin (denetleyici, bellek ve miktar) yüksek kalitede olmasını sağlamanın önemini bir kez daha vurgulamaktadır. Ancak OEM segmentinde fiyatın perakende segmentine göre daha önemli bir rol oynadığını dikkate almak gerekir.

Yukarıda söylenenler doğrudur. Geri kalanı için önbelleğe alma, nispeten hızlı çalışmalarına yardımcı olur. Ancak denetleyicinin «yeni» ve daha hızlı olması ve belleğin en yavaş olmaması daha iyidir.

Kayıt aşamasında durum biraz düzeldi — Silicon Motion'ın SLC önbelleğindeki verileri ana diziyle aynı hızda okumasıyla bağlantılı olarak daha önce gözlemlediğimiz belirgin sorunlar iyileştirildi. Buna karşılık Phison, önbellek okumalarında daha iyi performans elde ediyor gibi görünüyor. Tüm modellerin aktif olarak yazma önbelleğini kullandığını unutmamak önemlidir. Sonuç olarak, bu senaryoda “tarihsel” modeller “modern” modellerden daha aşağı değildir ve bu da özellikle gerçek hayatta benzer senaryoların gerçekleşmesi durumunda iyimserlik için bir nedendir.

Ancak bu tür işlemlerin gerçek yazılımın hızı üzerinde önemli bir etkisi vardır. Hatta bu etkinin belirleyici olduğu bile söylenebilir, çünkü uzun kuyruklar olması durumunda onu alacak hiçbir yer yoktur ve minimum büyüklükteki bloklarla çalışmak sorunlarla doludur. Blok boyutu arttıkça hız da artar, ancak tüm konfigürasyonlar yalnızca bütçe segmentine karşılık gelir, dolayısıyla bu konuda herkes kendi performans düzeyini korur. Ancak günlük çalışmalarda bu nüanslar büyük olasılıkla o kadar fark edilmeyecektir.

Veri kaydı alanında, modern SSD'ler saniyede "çılgın" gigabaytlar gibi etkileyici hacimlere ulaşma kapasitesine sahiptir. Bu yalnızca üst düzey modeller için değil, aynı zamanda yetenekleri ve maliyetleri dahilinde bir zamanlar üst düzey cihazlardan daha hızlı hale gelen bütçe modelleri için de geçerlidir. Bunun bir örneği, nispeten daha zayıf denetleyicilerin sınırlamalarını telafi edebilen çok hızlı belleği tanıtan Micron'dur. Uygulama programlarının bu noktada çoğu zaman bu kadar yüksek hızlara ihtiyaç duymadığını, hatta bir SATA arayüzünün bile çoğu ihtiyacı karşılayabileceğini unutmamak önemlidir.

SSD'nin karma çalışma modu da önemlidir, çünkü gerçek koşullarda verilerin salt okunur veya salt yazılır olması nadiren gerçekleşir. Bu, özellikle çoklu görev senaryolarında ve işletim sistemlerinin karmaşık dahili etkinliklerinin varlığında geçerlidir. Ancak burada beklenmedik bir şey yok — her şey oldukça öngörülebilir ve daha önce sunulan bilgilere karşılık geliyor. Belirli bir segmentte bir denetleyici ne kadar modernse, yavaş bellek nedeniyle kanatları kesilmediği sürece hızlı performans gösterme olasılığı da o kadar artar. Bu senaryoda, perakende segmentinin aksine, çok yavaş bellek kullanıldığında performans kaybı riski yüksektir.

Ancak düşük seviyeli testlerdeki etkileyici sonuçlara rağmen, bu kadar yüksek hızların gerçek koşullarda uygulanması her zaman mümkün olmuyor. Bunun nedeni çeşitli faktörlerdir. Birincisi, CrystalDiskMark gibi programlar nispeten küçük veri yığınlarıyla çalışır ve genellikle test boyunca SLC önbelleğinde bulunur. İkincisi, gerçek dünya senaryolarında, tek bir dosya yazmak yalnızca dosyaya veri yazmayı değil, aynı zamanda MFT'leri ve günlükleri değiştirmek gibi dosya sistemi ek yük işlemlerini de içerir. Bu, kaydın tek bir yerde sırayla değil, farklı yerlerde, kısmen küçük bloklar halinde gerçekleşmesine yol açmaktadır. Daha fazla pratik doğruluk, yalnızca önbelleği test etmenize değil aynı zamanda minimum boş alanla gerçek hayattaki kullanım durumlarına yakın tam cihazlarda testler yapmanıza olanak tanıyan Intel NAS Performans Araç Seti gibi araçların kullanılmasıyla elde edilir.

Tek bir iş parçacığında çalışmak en yaygın fakat aynı zamanda en karmaşık senaryodur. SATA döneminde, on yıl önce sınırlamalarla karşı karşıya kalan o zamanın teknolojisi sınırına ulaştığı için bu tür sorular ortaya çıkmadı. Şu anda kısıtlamalar kaldırılmıştır ancak tüm cihazlar yeni özelliklerden tam olarak yararlanamamaktadır. PCIe Gen4 segmentinde tek iş parçacıklı işlem gibi görevler için hala balık gibi bir şemsiyeye ihtiyacınız olduğu açıkça görülüyor.

Tek bir iş parçacığında çalışmak en yaygın fakat aynı zamanda en karmaşık senaryodur. SATA döneminde, on yıl önce sınırlamalarla karşı karşıya kalan o zamanın teknolojisi sınırına ulaştığı için bu tür sorular ortaya çıkmadı. Şu anda kısıtlamalar kaldırılmıştır ancak tüm cihazlar yeni özelliklerden tam olarak yararlanamamaktadır. PCIe Gen4 segmentinde tek iş parçacıklı işlem gibi görevler için hala balık gibi bir şemsiyeye ihtiyacınız olduğu açıkça görülüyor.

Önbellekte yeterli miktarda boş alan içeren geniş bir boş alan kaynağımız olduğu sürece her şey yolunda gidiyor. Ancak bu alan yeterli olmadığında, birdenbire «yaşlı adam» OM8PDP3512B'nin o kadar da kötü olmadığı ortaya çıkıyor. Soru yeniden ortaya çıkıyor: Tamamen resmi destek için değilse PCIe Gen4 neden burada?

Sorunlar aynı kalıyor çünkü ortaya çıkma mekanizması değişmeyecek. Ancak yeni bir dizüstü bilgisayar satın aldıktan hemen sonra bu tür SSD'ler sahibini memnun edebilir. Zamanla sevinç azalabilir veya tamamen yok olabilir ve yerini başka duygulara bırakabilir.

OM8SEP4512N ilginç davranışlar sergiliyor; SLC önbelleği diğerlerine göre daha büyük. Bu, cihaz boşken hızlı performans sağlar ancak daha sonra performansın düşmesine neden olabilir.

Rastgele erişim alanında bu SSD'ler ortalama hız aralığında kalarak olağanüstü performans göstermezler. Bu alan, günlük kullanım durumlarında sıklıkla uygulanması göz önüne alındığında anlamlı ve önemlidir.

Şu anda depolama performansını değerlendirmeye yönelik en kapsamlı ölçütlerden biri PCMark 10 Storage'dır. Çeşitli kullanım senaryolarını içeren bu test paketi üç farklı test içerir ancak «tam» Tam Sistem Sürücü testi en bilgilendirici ve kullanışlı olanıdır. İşletim sisteminin yüklenmesinden, hem dahili hem de harici verilerin kopyalanmasına kadar çok çeşitli görevleri kapsar. Bu test, yalnızca gerçek dünya sorunlarının çözümündeki verimin daha doğru ölçümlerini değil, aynı zamanda süreçte karşılaşılan gecikmelerin tahminini de sağlar. Ortalama ölçümler biraz sentetik olsa da, şu anda gerçek dünyadaki kullanım durumlarına en yakın olan genel bir performans değerlendirmesi sağlıyorlar.

SSST CL5 nispeten düşük bir performans sergiliyor, bu da anlaşılabilir bir durum; ikinci yabancının en azından daha büyük bir SLC önbelleği var. Bu durumda bellekten tasarruf etmek, CL5'in doğal hızının QLC'nin hızından çok da farklı olmadığı anlamına geliyordu. Buna rağmen, test edilen tüm modellerin iyi performans sergilediğini, en kötü durumda bile iyi SATA modelleriyle aynı seviyede olduğunu belirtmek gerekir. QLC'yi Phison E13T gibi önceki nesil denetleyicilerle birleştirmek çoğu zaman gözle görülür performans düşüşüne neden oldu, oysa bu durumda tüm SSD'ler güvenilir bir şekilde performans gösterdi. Nispeten düşük performansa rağmen, yeni OEM modellerinin ana özelliğinin PCIe Gen4 desteği olduğunu ve bunun daha yüksek düzeyde performans beklentileri yaratabileceğini unutmayın. Ancak pratikte bu hayaller kısmen gerçekleşmiyor çünkü Gen4 desteği daha çok kağıt üzerinde kalıyor. Teknoloji perakende pazarında zaten daha yaygın, ancak OEM pazarındaki performans gereksinimleri biraz farklı ve birinci nesil Gen4 kontrolörleri bu gereksinimleri her zaman karşılamıyor.

Bu SSD'lerin benzer modelleri perakende pazarında da mevcut olabilir — örneğin, Kingston NV2 serisi önceki NV1'e ve ayrıca A400 gibi çeşitli SATA SSD'lere oldukça benzer. Kingston'ın perakende satış hatlarında OM8SEP4512N ve NV2, terabayttan başlayan kapasitelerde bulunur ve benzer modeller, Adata gibi diğer üreticiler tarafından Legend 800 markası altında sunulabilir. Micron 2450'nin MSI Spatium M390 veya M450'de analogları olabilir. örneğin PCIe Gen4 desteği devre dışı bırakılmış bir Phison denetleyici E15T kullanan hatlar.

Ancak Phison E21T, Silicon Motion SM2269XT, E27T, SM2268XT ve PCIe Gen4'ü destekleyen diğerleri gibi daha gelişmiş denetleyicilere sahip SSD'ler perakende satışta daha yaygın hale geliyor. Bununla birlikte, OEM segmentinde, yalnızca kağıt üzerinde Gen4 desteğine sahip olabilecek daha fazla bütçe denetleyicisi sıklıkla kullanılmaktadır. Bunun nedeni, OEM'lerin, özellikle de bileşeni gelişmiş uygulamalar için kullanmayı planlamıyorlarsa, performanstan ziyade maliyet ve kullanılabilirliğe öncelik vermeleridir.

SSD'nin önceden yüklendiği bir bilgisayar satın alırken, aynı üreticiden bile önemli ölçüde farklılık gösterebileceğinden, belirli özelliklerini belirlemek genellikle zor olabilir. Bu gibi durumlarda, alıcıların fiyata ve genel marka itibarına göre bir seçim yapması gerekir; bu da her zaman yüksek performanslı bir SSD'yi garanti etmez.

Bu nedenle, OEM bilgisayarlara önceden yüklenmiş olarak gelen SSD modellerinin, kağıt üzerinde benzer bir tasarıma sahip olsalar bile performans ve modern teknoloji desteği açısından önemli ölçüde farklılık gösterebileceğinin farkına varmak önemlidir.