CFexpress Type B hafıza kartlarının incelenmesi Exascend Archon 1 TB, Essential 256 GB, Nitro 512 GB ve Vigor 512 GB

CFexpress 2.0 formatının ne olduğunu ve onu tek bir format olarak değil, bir dizi farklı kart standardı olarak düşünmenin neden daha doğru olduğunu zaten ayrıntılı olarak açıklamıştık. Konunun pratik yönünü önceki makalelerimizde ele aldık ve CFexpress'in ortaya çıkış tarihini ve onun öncülleri ve rakipleriyle olan bağlantısını daha sonra hazırlamayı planladığımız ayrı bir materyalde daha derinlemesine inceleyeceğiz.

Şimdi pratik araştırmaya devam edelim. Daha önce de belirttiğimiz gibi, aynı üreticiden ancak pazarda farklı konumlara sahip dört CFexpress Type B kartımız var, bu da hız özelliklerinde ve kapasitelerinde küçük farklılıklara yol açıyor. Ayrıca beklenmedik durumlar sayesinde doğrudan bilgisayarın PCIe yuvasına bağlanarak maksimum hız modunda test etme fırsatımız oldu.

Mevcut CFexpress kart hızlarının sıklıkla modern cihazların gereksinimlerini aştığını unutmamak önemlidir. Ancak CFexpress Type B kartlarla uyumlu XQD 2.0'ı destekleyen ancak Gen3 yerine iki PCIe Gen2 hattı kullanan ve hızı yarı yarıya azaltan donanımlar var. İronik bir şekilde, bu bile çoğu modern görev için yeterli ancak kartların hala pazarın önünde olması ve gelecekteki donanımlar için potansiyel sağlaması gerekiyor. Ayrıca Type B, bant genişliğini iki katına çıkaracak olan PCIe Gen4'e yakında yükseltilebilir.

Bu, ekipman üreticilerinin, bir PCIe Gen3 hattının yeterli olduğu daha kompakt Tip A'ya ve gelecekte bir Gen4 hattına geçmeleri için bir teşvik yaratıyor. Bununla birlikte, olayların gelişiminin tam olarak ne olacağını yalnızca zaman gösterecek, çünkü niş pazarlarda kararlar çok öngörülemez olabilir.

Şu anda durum basit: Potansiyel olarak en hızlı formattaki kartlar var, ancak tüm görevler bu kadar yüksek hız gerektirmiyor. Bu, sonuçlarını inceleyeceğimiz pazar bölümlendirmesini belirler.

Exascend'in ürün yelpazesinde beş kart serisi var ancak Element modelini test etmenin pek bir anlamı yok. Basit ve anlaşılır konumlandırma ile başlangıç ​​seçeneği olarak konumlandırılmıştır — Giriş seviyesi. Örneğin, saniyede bir gigabaytlık hıza yalnızca bir terabayt kapasiteli eski sürümde ulaşılır.

Archon serisinde minimum kapasite 1 TB'tan başlar, maksimum ise 2 TB'tır. Başka seçenek yok. Burada 1,6 GB/s'ye kadar hızlar belirtilmesine rağmen hız performansı da daha gelişmiş modellerle karşılaştırıldığında şaşırtıcı değil. Archon'un ana avantajı Red kameralara (V-Raptor, V-Raptor XL ve Komodo-X) yönelik sertifikasyonudur. Daha önce de belirttiğimiz gibi, modern kameramanlar için resmi uyumluluğa odaklanmak önemlidir, özellikle de çoğu teknik özellikleri incelemeye istekli olmadığından, sayıları anlamaları değil, çalışmaları gerekir.

Bu tam olarak iş için ideal olan çizgidir. Bugünlerde nadir de olsa uyumluluk sorunları yaşanmayacak. Sadece gerekli kapasiteye sahip bir kart seçin (tercihen aynı anda birkaç tane) — ve çalışmaya hazırsınız. Ancak başka görevlerimiz de var: Bu kartların maksimum kapasitede nasıl performans göstereceğiyle ilgileniyoruz. Kontrol edeceğimiz şey budur.

Essential ve Element arasında özellikler açısından temel bir fark yoktur. İlki daha hızlı ve model aralığı daha geniş — 128 GB'tan 2 TB'a kadar.

Element serisi kartlar, 512 GB'a kadar kapasiteler için SLC önbelleğe almayı kullanırken, Essential serisi benzer kapasiteler için bu özelliği kullanmıyor. Bu önbelleğe alma işleminin nasıl çalıştığını test etmek için özellikle 256 GB'lık bir kart seçtik. Üstelik resmi konumlandırmaya göre bu kartlar öncelikle fotoğrafçılara, özellikle de kapasite gereksinimlerinin daha düşük olduğu RAW formatında çekim yapmaya yönelik. Seri çekim genellikle zaman sınırlı olduğundan ve verilerin önbelleğe alınma ihtimali yüksek olduğundan, sabit hız burada o kadar kritik değildir.

Buna rağmen belirlenen hız 900 MB/s'dir. Bu ne anlama geliyor? Modern teknoloji için ve hatta XQD 2.0'ı destekleyen cihazlar için bu kartlar her modda yeterli olacaktır. Aslında bu, maksimum kapasiteye sahip modelleri düşünmeseniz bile çoğu göreve uygun evrensel bir seçenektir.

Ve bu şirketin model yelpazesinin en üst noktasıdır.

Bu kart resmi olarak hem fotoğraflar hem de videolar için tasarlanmıştır. Standart olarak belirtilen suya dayanıklılık özelliğinin yanı sıra IP67 sertifikasına da sahiptir. Aynı zamanda VPG400 hız sınıfına da uygundur ve Exascend Nitro piyasada bu sertifikayı alan ilk karttır; rakipler biraz sonra yetişmiştir. Diğer ürünler VPG200 seviyesinde sertifikalandırılmıştır ancak bu koşullu bir «sınırlamadır». Uygulamada VPG400 yalnızca minimum 400 MB/sn'lik akışı garanti eder ve bu uzun süredir bütçe kartları için bile bir sorun olmamıştır. Çoğu zaman olduğu gibi, sertifikasyon, bırakın kartların yeteneklerini, kameraların taleplerini bile karşılayamıyor.

Bu büyük ölçüde bu pazar segmentinin özelliklerinden kaynaklanmaktadır. Bunu amiral gemisi, premium ve bütçe seviyelerine ayırmayı deneyebilirsiniz. Ancak uygun fiyatlı CFexpress kartları bile birinci sınıf Secure Digital modellerinin yeteneklerini önemli ölçüde aşıyor. Doğru, maalesef bu genellikle fiyata yansıyor. Ancak alıcıların fazla seçeneği yok. Ayrıca bu tür kartları kullanan ekipmanların maliyeti göz önüne alındığında medyanın fiyatı o kadar da önemli görünmüyor. Dedikleri gibi, bir karar verdiğinizde artık onun küçük sonuçlarını düşünmezsiniz.

Bu kart bize zaten tanıdık geliyor; daha önce test etmiştik. Fotoğraflara değil videoya odaklanıyor. Ancak seride önbelleğe alma özelliğine sahip 256 GB'lık bir model de yer alıyor. Yalnızca resmi verilere değil, aynı zamanda gerçek göstergelere de bakarsanız, 900 MB/s'lik belirlenen hız, en karmaşık görevler için hala yeterlidir. Örneğin Nikon Z9'daki saniyede 60 karelik maksimum 8K N-RAW modu bu parametrelere uyuyor. Ancak hacim açısından 256 GB artık yeterli değil: bu kadar büyük miktarda veriyle, çekimin her dakikası için terabaytlarca boş alana ihtiyaç var.

Bazen bu gerçekten en iyi yaklaşımdır. Resmi konumlandırma birdir ancak Essential serisi, 2 TB'lık model sayesinde daha karlı bir seçenek olabilir. Veya daha makul bir bütçeye sığması için birden fazla terabaytlık Element kartını düşünebilirsiniz. Ancak aşırı çalışma koşulları bir öncelik değilse eski serilerin avantajları vardır. Örneğin Vigor'un ana özelliği yüksek enerji verimliliğidir. Bu kartlar çalışırken yalnızca 3 W tüketirken diğerleri 4,5 W'a kadar güç tüketir. Ancak kompakt boyutları göz önüne alındığında bu, kamera ve kart okuyucu üreticilerinin ayrı ayrı ele alması gereken ısı sorunlarına neden olabilir.

Eleman tabanı değişebilir. Vigor serisinde, Maxio MAP1602 denetleyici ve Micron 176 katmanlı TLC belleği içeren standart bir SSD platformu bulduk, ancak ikincisi farklı kalite derecelerine sahip. Maalesef diğer kartların içeriklerini tespit etmek mümkün olmadı. Genel anlayış açısından bu ilginç olsa da şimdi bu modellerin ölçülerine odaklanacağız.

Intel Core i9-11900K işlemcili ve Intel Z590 yonga setini temel alan Asus ROG Maximus XIII Hero anakartlı bir test tezgahı kullanıyoruz. Bu, PCIe Gen4 ve Gen3 yuvalarının yanı sıra Gen2×2'ye kadar tüm USB 3.2 hız modları için tam destek sağlar. USB bağlantısının özelliklerini geçen sefer tartıştığımız için bugün ikincisine odaklanacağız.

Archon, SLC önbelleğe alma için destek buldu, ancak bu, pratikte müdahale etmeyecek küçük bir statik önbellektir. Verilerin büyük bir kısmı TLC dizisine yaklaşık 1,2 GB/sn hızında yazılır. Bu, belirtilen spesifikasyonların altında olsa da, resmi spesifikasyonları belirlemeye yönelik metodolojilerin farklılık gösterdiğini (ve bu AIDA64 olmadığını) belirtmekte fayda var. Ancak modern cihazlar için bu hala sağlam bir marjdır.

Düşük kapasiteli kartlarda önbelleklemenin olmaması önemli bir dezavantaj haline geliyor. Teorik olarak onsuz da yapılabilir, ancak o zaman reklamcılıkta çekici sayıları belirtmek mümkün olmazdı ki bu da günümüzde güvensizdir. Ayrıca, düşük kapasiteli kartların kullanım amacı göz önüne alındığında, önbelleğe almanın zararlı olmaktan çok faydalı olacağı düşünülmektedir.

512 GB veya daha fazla kapasiteye sahip eski hatlarda, önbellekleme tamamen ağrısız bir şekilde terk edilebilir.

En üstteki Vigor, amiral gemisi Nitro'dan biraz daha yavaştır, ancak fark göz ardı edilebilir. Ancak esas olarak kartların potansiyel yeteneklerini test ettiğimizi belirtmekte fayda var. Bu aynı zamanda sıradan bilgisayar SSD'leri için de geçerlidir, ancak burada özellikleri pratikte uygulanabilir. Aynı zamanda, hafıza kartları kameralarda talep edilen hızlarda (saniyede bir gigabayttan daha az) çalışır. Bu nedenle kartların ne kadar yüksek gösterebileceği o kadar önemli değil; onların işlerine müdahale etmeyecektir. Ek olarak, kart ve kamera donanım yazılımının karşılıklı optimizasyonları da mümkündür; bu da gerçek performansın her zaman potansiyelle doğrudan ilişkili olmayacağı gerçeğine yol açabilir.

Kullanıcının görüntüleri kameradan bilgisayara hızlı bir şekilde aktarmak için hızlı okumaya ihtiyacı olabilir. Ancak bu moddaki gerçek hız, iki PCIe Gen3 hattının gerçek bant genişliği tarafından belirleniyor; bu nedenle test edilen tüm kartların sonuçları birbirine çok yakındı. Biraz farklı olmalarına rağmen Vigor, aynı kapasitedeki Nitro'dan bile daha iyi performans gösterdi.

Bilgisayarınıza veri aktarımını yalnızca çok iş parçacıklı kopyalamayı kullanarak hızlandırabilirsiniz. Ancak tüm modern kartlar için bu uzun süredir zor bir iş değildi, bu yüzden sadece arayüz göstergelerini ölçtük.

En ilginç şey, kayıt sırasında önemli bir fark olmamasıdır. Archon beklenen şekilde diğerlerinden daha yavaştır. Essential modelinde, dosyanın tamamı veya neredeyse tamamı önbelleğe alınır ve ana diziye yazarken yazma hızı eski modellere göre daha yüksektir. Bu nedenle önbelleğe almanın sınırlı miktarda veri için oldukça faydalı olduğunu belirttik. Ve hiç kimse düşük kapasiteli kartlara video akışı kaydetmeyecektir — bu, hızla sorunlara yol açacaktır.

Bu, özellikle iyi platformlarda hızların arttığı çok iş parçacıklı modda belirgindir. Ancak bazen bu artış orantısızdır; örneğin Nitro, aynı kapasitedeki Vigor'dan önemli ölçüde daha iyi performans gösterdi. Aynı zamanda Essential, veriler önbelleğe sığdığı sürece sağlam bir avantaj da gösterebilir. Tabii o zaman verilerin arka planda ana diziye yeniden yazılması gerekiyor, ancak fotoğrafçıların genellikle bunun için yeterli duraklamaları var.

Bu tamamen sentetik bir senaryodur, ancak Nitro ve Vigor'un, öncekinin daha yüksek statüsüne rağmen çok benzer olduğunu açıkça göstermektedir. Essential'ın sonuçları, «bilgisayar» SSD'lerinde önbelleğe almanın neden yaygın olarak kullanıldığını bir kez daha vurguluyor. Önbelleğe alma işini yapmadığında ne olacağını da görebilirsiniz.

Ayrıntılı yorum yapmadan bırakacağımız bir karşılaştırma daha. Bu tür kartların üretiminde standart SSD platformları kullanıldığından (ki bu M.2 2230 temel alınarak bağımsız olarak yapılabilir) davranışlarının benzer olacağını da belirtelim.

Şu anda PCMark 10 Storage, depolama cihazları için en kapsamlı kıyaslama olarak kabul ediliyor ve kısa bir açıklamasını incelememizde bulabilirsiniz. Paketteki üç testin eşit derecede yararlı olmadığını fark ettik; bunların en iyisi olan «tam» Tam Sistem Sürücüsü, neredeyse tüm yaygın senaryoları kapsar: işletim sisteminin yüklenmesinden verilerin basit bir şekilde kopyalanmasına kadar. Geriye kalan iki test yalnızca alt kümelerdir ve bizce o kadar da ilginç değildir. Bu test kullanışlıdır çünkü yalnızca pratik görevler için gerçek verimi değil aynı zamanda gecikmeyi de doğru bir şekilde ölçmenize olanak tanır. Bu metriklerin senaryolar arasında ortalamasını almak ve bunları biraz sentetik de olsa tek bir sayıya indirmek, gerçeğe daha yakın bir genel değerlendirme sağlar. Bu nedenle bu teste alışmaya değer. Her ne kadar «tam formatlı» ve düşük bütçeli harici SSD'leri ve hafıza kartlarını bile değerlendirmek gereksiz gibi görünse de, en azından araştırma amacıyla farklı sürücüleri karşılaştırmakla hala ilgileniyoruz.

Açıkçası, bu tür herhangi bir kart, geleneksel bir SSD'nin yerini başarıyla alabilir, çünkü ondan yalnızca form faktöründe farklılık gösterir. Bu nedenle böyle bir test yapmaya karar verdik, ancak sonuçlarının pratik bir değeri olmadığını anlıyoruz. Fiyatlar farklı olsa farklı olabilir. Veya maliyetin önemli olmadığı durumlarda (örneğin, CFexpress yuvaları tarafından sağlanan, çalışırken değiştirilebilir özelliğe sahip hızlı bir SSD'ye ihtiyacınız varsa). Sonunda yalnızca ilk varsayımlarımızı doğruladık.

Modern koşullarda, kullanıcı aslında hafıza kartlarını seçmez; format seçimi, hangi cihazın kullanıldığına göre belirlenir. CFexpress Type B formatında da pek fazla gerçek seçenek yoktur çünkü fotoğraf ve video ekipmanlarının sınırlamaları kartların hızını o kadar da kritik hale getirmez. Gelecekteki cihazlara ne olacağını zaman gösterecek ancak büyük olasılıkla yeni kartlar da aşırı hızlı olacak. Üreticilerin CFexpress Tip A'ya geçmesi de mümkündür.

Orijinal CompactFlash, uzun kullanım ömrü ve çeşitli kartların farklı cihazlarla uyumluluğu ile ayırt edildi; bu, ardılları hakkında söylenemez. Modern pazar çok hızlı değişiyor ve geleceği tahmin etmeye çalışmadan, burada ve şimdi kararlar vermeniz gerekiyor.

Seçim zordur: Bir segment içindeki hız farklılıkları o kadar büyük değildir ve minimum değerler bile çoğu zaman gereksizdir. Fiyat da önemlidir; bellek kalitesi kullanım ömrünü etkiler ve en ucuz kartlar beklentileri karşılamayabilir.

Bu nedenle seçim yapmak kolay değildir ve bunu kendiniz yapmanız gerekecektir. Şu anda, yalnızca bilgisayarlar için uygun olmayan ve çalışırken değiştirme için tasarlanmış, aynı zamanda bir katı hal sürücü form faktörü olan en hızlı hafıza kartını test etmekle ilgileniyorduk. Her iki tanım da doğrudur.