Tatar Çölü

İtalyan edebiyatının temel taşlarından Dino Buzzati’nin ilk romanı olan Tatar Çölü, modern edebiyata en önemli katkılardan biridir. Genç teğmen Giovanni Drogo, ilk görev yeri olarak Tatar Çölü’ndeki Bastiani Şatosu’na atanır. Uzun süre kalmak istemediği bu sınır bölgesinde geçirdiği yıllar, ona bir zamanlar gözlerinde olan zafer tutkusunun boşluğunu ve askerlik hayatının monotonluğunu öğretir. “Hayatı boyunca beklediği an” bir türlü gelmez. Zamanla “sesi yaşlı bir adamın sesine dönüşür”, “bakışları çok yaşlı bir adamın bakışları gibi sararır ve camlaşır”. Varoluşun anlamsızlığı önüne serilir. Günlük hayatın durgun ritmi ve alışkanlıkların uyuşturan etkisi ruhunun derinliklerine işledikçe, Tatar Çölü’nün yalnızca kendi sınır bölgesi değil, aynı zamanda insanlığın sınır bölgesi olduğunu fark eder. Tatar Çölü, Beckett, Camus ve Kafka'nın edebiyatta başlattığı varoluşsal sorgulamaya karmaşık bir boyut katan zengin bir anlatıdır.

"Tatar Çölü, yalnızca zekalarıyla hareket ettiklerini düşünen insanlara meydan okuyarak büyük riskler alan olağanüstü bir romandır."
Tim Parks