Benim adım Ole

Hikaye dünyamızın yeni isimlerinden Şebnem Gürler Meşe, bir kez daha gerçek ve samimi yaşam kesitleriyle karşımıza çıkıyor. İlk kitabıyla yarattığı evreni derinleştiriyor ve her yaştan insanın kendini bulacağı sıcak, bilindik hikayeler yazıyor.

Hikayeler birbirinden bağımsız okunabilse de kökleri birbirine bağlı. Kimi zaman çocukluktan bugüne akıyor, kimi zaman da yaşlılığa kadar uzanıyor. Çoğu çocuk ve kadın olan karakterleri kristal berraklığında bir dille anlatan üretken yazar, gerçekçi bir toplumsal portre de sunuyor bize. Ve tekrar tekrar okumak istiyoruz.

“Peki annem neden ağlamaktan kızarmış yüzüyle, şişmiş bir halde odadan çıkıyor. Babam uzun süre odada kalıyor. Sigara üstüne sigara, evi dolduran duman gözlerimi yakıyor. Mutfağa koşup yere oturuyorum. Kardeşim, olan biteni umursamadan, pastaları iki lokmada, beş lokmada üst üste yiyor... Kızaran suratlı anneme sarılıyor, sanki bana inat, "Aferin anne, mayalı olanlar çok güzel," diyor. Annem yine gülümsüyor ve bu çocuk olmasaydı...

Belki de şimdi uyduruyorumdur. Oldukça mümkün. İnsanlar çocukluk anılarına yeni biçimler veriyor. Bu bilinçaltı gerçeği çarpıtmayı seviyor! Yoksa hayatın ağırlığına nasıl dayanabiliriz? Bize yapılanlar, başımıza gelenler, kendimizde yanlış bulduğumuz şeyler..."